Ik zie en hoor regelmatig dat mensen willen horen van anderen dat ze iets goed doen. Oftewel; ze willen graag ‘gezien worden en erkenning van anderen’. Hierdoor groeien ze en krijgen ze meer zelfvertrouwen.
Wat ze er helaas niet meer mee krijgen is eigenwaarde, ook al denken ze dat. De ander zegt namelijk dat ze iets goed doen en dus komt het niet uit zichzelf. Daarmee krijgen ze extra ‘anderenwaarde’ i.p.v. eigenwaarde.
Ik heb hier in het verleden ook behoorlijk last van gehad. Ik wilde steeds horen hoe goed ik iets deed, daar groeide ik van. Wel merkte ik op na verloop van tijd dat het me eigenlijk niet zoveel opleverde als dat ik wilde. Toen ontdekte ik dat je eigenwaarde niet groeit door de waarde van anderen. Sinds die tijd ben ik mezelf de juiste waarde gaan geven. Daardoor was ik niet meer op zoek naar complimentjes van anderen. Die gebruikte ik eigenlijk alleen maar om mezelf op te vullen. Doordat ik mezelf inschaalde op de juiste waarde hoefde ik mezelf niet meer op te vullen.
Wat me dan wel triggerde laatst is dat ik toch zelf weer even in de valkuil van anderenwaarde was getrapt. Ik had namelijk een paar toffe dingen gedaan voor iemand. En heel eerlijk gezegd baalde ik er enorm van dat ze me daarvoor niet eens bedankte. Ja, één keer deed ze dat wel. Echter kwam dat nadat ik zelf een reactie had uitgelokt. En dus kwam het eigenlijk niet uit haar zelf.
Ik bedacht me nadien “Wat is het toch wat mij zo triggert? En dat ze me niet eens laat weten hoe fijn het is dat ik dat heb gedaan voor haar.” Voor mij is het normaal om mensen te bedanken als ze iets voor me doen. Nu verwachtte ik dat ook van een ander, en dat is iets wat ik uiteraard niet kan en mag verwachten van een ander. Iedereen is anders dan ik en dat is helemaal oké.
Het bijzondere is wel dat ik van de week zag dat ze wel iemand anders bedankte voor een soort gelijk iets als wat ik voorheen diverse keren had gedaan voor haar. Ach ja, wie weet heb ik haar in mijn gedachten wel een beetje bijgestuurd. Whahaha! Hoe gaaf zou dat zijn als ik die kracht heb, hihi! Ik ben in ieder geval wel heel blij en dankbaar dat ze die ander wel bedankte voor wat die persoon had gedaan voor haar.
Inmiddels accepteer ik dat het is gebeurd. Hiermee kan ik het loslaten en laten zijn voor wat het is. Het was een mooie les en juist daardoor merkte ik dat ik door alle drukte en hectiek van de laatste tijd iets van mezelf verwijderd was. Ik heb daardoor besloten nu mijn aandacht weer even volledig aan mezelf te geven. Dat betekent; volop genieten van rust na een extreem drukke periode en heel lief zijn voor mezelf. Daarnaast lekker wandelen in de natuur en heerlijke, gezonde voeding eten.
Gelukkig zie ik mezelf heel graag en ben ik elke dag heel blij als ik mezelf aankijk in de spiegel. Het komt zelfs geregeld voor dat ik denk wat een tof wijf/lekker ding/mooie vrouw ben je toch! Heb jij dat ook als je jezelf in de spiegel ziet? Of helemaal niet? Ik ben heel benieuwd naar jouw reactie hierop, ik zie ‘m graag hieronder van jou. Weet in ieder geval dat ik wens dat jij ook zo over jezelf denkt en zo naar jezelf kunt kijken in de spiegel. Mocht jou dat nog niet helemaal lukken, dan mag je hier contact met me opnemen voor een gratis en vrijblijvende Gelukkiger Leven Inzichtsessie. Ik vertel jou met al mijn liefde en plezier hoe jij dit ook kunt leren.
Liefs Angelina